- забедаваць
- забедаваць
зак.
Начать сокрушаться.Калі асвойталіся і пераселі з балагольскіх будаў на мяккія сядзенні, забедавалі балаголы. Грахоўскі. Маці, якая ў гэты час ужо завіхалася недзе каля печы, заўважыўшы, што мы гатовыя ў дарогу, выйшла на ганак і забедавала... Марціновіч. Чапроўская, уздыхаючы, забедавала, наракаючы на вайну, на сваю жаночую і матчыну долю, на цяжкі чалавечы лёс, на сынаву неасцярожлівасць. Далідовіч.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.